2005-03-02 - GEEN VERBOD PRIVATE PRAKTIJKUITOEFENING, WEL GEBOD REGULIERE PRAKTIJK NIET TE DOEN LATEN VERSTOREN

03/14

Het geschilt speelt tussen een medisch specialist (eiser) en het ziekenhuis waarin hij is toegelaten (verweerster). Achterliggend is sprake van een geschil tussen de medisch specialist en zijn collega, die naast de reguliere prakijk in het ziekenhuis een private praktijk uitoefent. Eiser verzoekt het Scheidsgerecht primair het ziekenhuis te veroordelen de private praktijk van zijn collega niet toe te laten en subsidiair het ziekenhuis te veroordelen zodanige maatregelen te treffen dat de reguliere patiëntenzorg door de private praktijk niet in het gedrang komt. Nadat het Scheidsgerecht partijen bij tussenvonnis van 12 januari 2004 had gelast mediation te beproeven en daarbij ook de collega-specialist te betrekken, verzochten partijen het Scheidsgerecht na ruim een half jaar vonnis te wijzen. De mediation was mislukt. Het ziekenhuis had inmiddels de reeds langer bestaande vacature binnen de vakgroep opgevuld en maatregelen getroffen teneinde de reguliere en de private praktijk zoveel mogelijk van elkaar te scheiden. Het Scheidsgerecht heeft de primaire vordering niet toewijsbaar geacht, nu het tot de beleidsvrijheid van het ziekenhuis behoort toestemming te geven of te onthouden aan initiatieven tot private praktijkuitoefening. Wel wordt het ziekenhuis veroordeeld zodanige maatregelen te nemen dat de reguliere praktijkuitoefening van de vakgroep niet negatief wordt beïnvloed door de werkzaamheden ten behoeve van de private praktijk.