2004-02-05 - GEEN VERPLICHTING TOT VERGOEDING GOODWILL

03/18

Zonder een daartoe strekkende contractuele bepaling is het bestuur van een ziekenhuis in beginsel niet gehouden is aan een toegelaten medisch specialist bij de beëindiging van de toelatingsovereenkomst een vergoeding te betalen voor de waarde van de goodwill die verband houdt met diens in het ziekenhuis uitgeoefende praktijk De omstandigheden waaronder de toelatingsovereenkomst wordt beëindigd, kunnen, mede in verband met de uit de redelijkheid en billijkheid voortvloeiende zorgplicht in het kader van de overeenkomst, meebrengen dat de medisch specialist in staat gesteld wordt van een opvolger betaling van goodwill te bedingen of dat aan de medisch specialist bij wege van schadevergoeding een bedrag dat verband houdt met het verlies van de mogelijkheid om goodwill te bedingen, wordt betaald. Daartoe zal in het algemeen echter slechts reden zijn als de beëindiging van de toelating van dien aard is dat het ziekenhuis jegens de medisch specialist onvoldoende zorgvuldig heeft gehandeld of als deze beëindiging door het niet aanbieden van een vergoeding de medisch specialist onevenredig nadeel toebrengt.
Eiser heeft geen feiten en omstandigheden gesteld waaruit kan volgen dat verweerster jegens hem is tekortgeschoten in haar verplichtingen uit de toelatingsovereenkomst op grond waarvan verweerster de schade die eiser lijdt als gevolg van de beëindiging van zijn praktijk in het ziekenhuis, moet vergoeden. In het bijzonder is niet gebleken dat verweerster onvoldoende maatregelen heeft getroffen om te voorkomen dat de klinische geneeskunde uit haar ziekenhuis verdween of onvoldoende pogingen in het werk heeft gesteld andere kinderartsen aan te trekken. Een verplichting tot vergoeding kan ook niet worden aangenomen op grond van het enkele feit dat de praktijkvoering van eiser in het ziekenhuis onmogelijk is geworden door omstandigheden die niet aan verweerster te verwijten zijn en die in het maatschappelijk verkeer ook niet voor haar rekening behoren te komen.