2003-05-27 - VORDERING VAN MEDISCH SPECIALIST TOT SCHADEVERGOEDING WEGENS KENNELIJK ONREDELIJKE OPZEGGING VAN ARBEIDSOVEREENKOMST. PROCESKOSTEN.

02/20

De vordering van eiser is kennelijk gebaseerd op het bepaalde in artikel 6:681 lid 2, aanhef en onder b, BW. Beoordeeld moet dus worden of de gevolgen van de beëindiging van de arbeidsovereenkomst, mede in aanmerking genomen de voor eiser getroffen voorzieningen en de voor hem bestaande mogelijkheden ander passend werk te vinden, te ernstig zijn in vergelijking met het belang van verweerster bij deze beëindiging.
Eiser heeft zich ziek gemeld en, toen duidelijk was dat eiser niet in zijn functie bij verweerster kon terugkeren, heeft verweerster toestemming heeft gevraagd de arbeidsovereenkomst te mogen opzeggen. Eiser is thans nog steeds arbeidsongeschikt en ontvangt een WAO-uitkering. Hij heeft op grond van het Pensioenreglement PGGM aanspraak op een arbeidsongeschiktheidspensioen en op premievrije voortzetting van zijn pensioenopbouw. Verweerster heeft terecht aangevoerd dat reeds op grond van dit een en ander niet valt in te zien waarom het ontslag van eiser kennelijk onredelijk is. Het ontbreken van een vergoeding maakt het ontslag nog niet kennelijk onredelijk, terwijl eiser ook geen feiten heeft aangevoerd waaruit kan volgen dat de nadelige gevolgen van het ontslag voor hem in de gegeven omstandigheden onevenredig groot zijn.
Nu dit geding zijn oorsprong vindt in een arbeidsconflict waaraan verweerster in zoverre enigermate heeft bijgedragen dat zij niet steeds even adequaat op de door eiser aan de orde gestelde problematiek heeft gereageerd, ziet het Scheidsgerecht reden om helft van de kosten van deze arbitrage voor rekening te brengen van verweerster.