2002-03-19 - OPZEGGING VAN TOELATINGSOVEREENKOMST VAN MEDISCH SPECIALIST IN VERBAND MET FUSIE. VASTSTELLING VAN VERGOEDING NAAR BILLIJKHEID.

01/16

Wat de vergoeding ter compensatie van het verlies van de mogelijkheid tot praktijkoverdracht betreft acht het Scheidsgerecht het redelijk dat deze wordt bepaald op een bedrag van NLG 322.000,-. Verweersters hebben erkend dat dit bedrag naar de gebruikelijke maatstaven juist is. De omstandigheid dat eiser thans in een kliniek binnen het adherentiegebied van de ziekenhuizen van verweersters werkzaam is, acht het Scheidsgerecht onvoldoende reden om de hoogte van de vergoeding aan te passen. In de eerste plaats is niet duidelijk voor hoe lang eiser in deze kliniek werkzaam zal blijven en evenmin is voldoende duidelijk in hoeverre hij daarmee met de in de ziekenhuizen gevoerde praktijken in concurrentie treedt. De praktijk in deze kliniek kan niet gelijk gesteld worden aan de praktijk in een algemeen ziekenhuis. In de tweede plaats acht het Scheidsgerecht het in de gegeven omstandigheden - eiser vertrekt onvrijwillig en kan niet onderhandelen over de voorwaarden van overdracht van zijn praktijk aan een ander - redelijk dat de vergoeding wordt betaald zonder dat daaraan verdere beperkingen of andere bedingen verbonden zijn, derhalve als bedrag ineens zonder voorwaarden. Aangetekend wordt dat daarbij ervan wordt uitgegaan dat eiser afziet van iedere andere aanspraak op vergoeding ter zake van de overdracht van zijn praktijk.
Wat betreft de vergoeding van inkomen wordt uitgegaan van een periode van een half jaar waarin eiser de gelegenheid heeft elders werk te vinden. Daarbij wordt in aanmerking genomen dat dit in het algemeen een redelijke termijn is voor overbrugging.
(Vervolg op arbitraal vonnis van 26 november 2002, Nr. 15)