2002-03-20 - ONTBINDING VAN ARBEIDSOVEREENKOMST VAN DIRECTEUR. SALARISVERHOGING INGEVOLGE DE CAO. VERGOEDING INEENS. OBU-REGELING.

01/23

Het salaris dient volgens artikel 6, lid 2, van de arbeidsovereenkomst verhoogd te worden volgens de CAO; het enkele feit dat een aantal malen ad hoc het salaris volgens de richtlijnen van de NVZD is aangepast neemt niet weg dat het salaris in beginsel volgens de arbeidsovereenkomst wordt verhoogd.
Het Scheidsgerecht acht een verandering van omstandigheden aanwezig die tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst moet leiden. Niet alleen is de situatie na het aantreden van de interim directeur zozeer gewijzigd dat er voor een hervatting van zijn werkzaamheden door verweerder geen plaats meer is, maar ook kan mede aan verweerder verweten worden dat de situatie is ontstaan die tot de conclusie en aanbevelingen in het Inspectierapport hebben geleid. Ook aan eiseres is het ontstaan van de veranderingen in omstandigheden die aanleiding zijn tot de ontbinding van de arbeidsovereenkomst te wijten. De Raad van Toezicht is klaarblijkelijk weinig voortvarend geweest met betrekking tot het toezicht op de implementatie van de in 1994 uitgebrachte rapporten. Er zijn geen verslagen van functionerings- en/of beoordelingsgesprekken met verweerder; er is niet gebleken van kritiek van de Raad van Toezicht op het functioneren en het beleid van verweerder gedurende vele jaren.
De aanmerkelijke financiële gevolgen van de ontbinding dienen in redelijkheid niet geheel voor zijn rekening te komen. Hierbij wordt rekening gehouden met het langdurige dienstverband en de leeftijd van verweerder. Verweerder zal gebruik maken van de OBU-regeling. Verweerder zal, naar hij onweersproken heeft gesteld, minder pensioenrechten opbouwen dan wanneer hij tot het bereiken van de 65-jarige leeftijd zijn functie was blijven uitoefenen. De OBU-regeling zal hem een geringer inkomen verschaffen dan hij bij voortzetting van het dienstverband zou verwerven. Het Scheidsgerecht ziet echter geen grond alle inkomens- en pensioenderving voor rekening van eiseres te brengen omdat aan beide partijen een verwijt kan worden gemaakt. Bovendien heeft verweerder tot het tijdstip van de ontbinding recht op doorbetaling van zijn salaris. Naar billijkheid wordt de vergoeding bepaald op € 215.000,-. Het Scheidsgerecht ziet geen grond aanwezig om een gedeelte van de vergoeding aan te merken als vergoeding van immateriële schade.